Biliyordum, biliyordum ta başından beri,
O sakin duruşunuzun altında,
Fırtınalar koptuğunu.
Fark etmiştim, farketmiştim ta başından beri,
mıhlanmışcasına,bir noktada sabitleşerek,
dalıp dalıp giden gözlerinizden,
mutluluğun,huzurun yok olduğunu.
Anlamıştım anlamıştım ta başından beri,
gün boyu hiç kalkmadan,
hep aynı yerde oturuşunuzdan,
kafeste kuş misali titreyen yüreğinizin,
zincirlere vurulduğunu.
Hissetmiştim,hissetmiştim ta başından beri,
gerçeklerin hayelleri boğduğunu.
Hissetmiştim bir acıdan bin acının doğduğunu.
Hissetmiştim kabusların uykuları kovduğunu.
Gözleriniz söylüyordu,
Dinliyordum,dinliyordum ta başından beri,
kadere sitem eden şarkınızı.
Ve ta ilk gördüğüm gün anlamıştım.
Digerlerinden farkınızı.
Kayıt Tarihi : 6.2.2008 11:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!