Gözlerinde Kahve , Saçlarında Gün Işığı

Gözlerinde Kahve, Saçlarında Gün Işığı

Gözlerinde kahvenin en koyusu var,
Ne şeker ister, ne süt…
Bir bakışın yetiyor içimi ısıtmaya,
Bir yudum gibi, ama ömre bedel…
Sıcacık gözlerinde kayboluyorum usulca,
Sanki dünya duruyor sen bana bakınca.

Saçlarında gün ışığı gizli,
Kumraldan sarıya dönen bir rüya gibi.
Sabahın ilk ışığı düşüyor tel tel saçlarına,
Ve ben o ışığın peşine düşüyorum her gün,
Sen yürüdükçe parlıyor gökyüzü,
Rüzgâr bile seninle gülüyor sanki.

Sen gülünce renk değiştiriyor dünya,
Gökyüzü biraz daha mavi,
Çiçekler biraz daha cesur açıyor…
Kaldırım taşları bile hafifliyor adımlarımda,
Çünkü senin gülüşün,
Hayatın en güzel melodisi gibi.

Tatlılığın yavaş yavaş işler kalbime,
Sessizce ama derin…
Sesin bir ninni gibi dokunur içime,
Bir cümle yetiyor susan yönlerimi konuşturmaya.
Sen konuşurken dünya susar,
Ben yalnız seni duyarım

Bir bakışınla yeniden doğuyorum,
Adını duymam bir başlangıç gibi.
Kalbim sende atmaya başlıyor,
Ve o an anlıyorum:
Ben seninle tamamım.
Sen yoksan…
Ben hep yarım.

Sensizken eksik bir cümle gibiyim,
Yarısı yazılmış bir mektup,
Bitmemiş bir şarkı gibi.
Ve işte bu yüzden,
Her sabah gözlerimi seninle açmak isterim.
Çünkü en çok,
Seninle tam olurum.