1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Gözlerinde düşerken durgun sulara
Dudaklarında tırmanıyorum mutluluğa
Tenimdeki izlerin tırmalarken yüreğimi
Şahlanıyor koşar adım gözlerine
Bir çiçek, birde yürek
Hasretindir içimi kaplayan
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta