Senin yüzünü
Hiç bir denize
Ve
Hiç bir maviye
Sığdıramazken,
Nasıl da aynaya bakarsın!
Sen aynaya bakarsan,
Ben ayazda donarım
Mevsim kışa,
Tenim buza kesilir.
Nefesim soğuk,
Sesim donuk kalır
Eylül kapısında.
Ve
Ağustos verirken son nefesini
Tanıklık ediyor,
Sevginin ibadet olduğuna...
Kayıt Tarihi : 31.8.2020 14:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!