Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Her şiirinde olduğu gibi yine duru, yine yalın, yine güpegündüz...
Özlemin açlığını, açıklığını ve yadsınamazlığını böyle içten demiş işte.
İlkyaz sabahı gibi,
serinleten mavi ılıklık...
Gül kurusu kırgınlıklarım yerimden oynatmaz şimdi beni.
Adımlarım güç gider sabah yılgınlığıyla, yaşamaya.
Gün ayar,
akşam gelir,
gece iner fırtınalalı gemilerin filikalarından.
Ben inerim kendime, kentimin ışıksız yüzünü sesine katan dizelerle.
Bu şiir kendime getirir beni,
giderim bir iç çekme anı kadar uzak kendime.
Giderim,
yazanında kendine gittiği gibi...
Yorumunuzu tesadüfen okudum. Ben de sizin şiirlerinizi keyifle okuyorum. Ankara'da Aşık Olmamalı İnsan" şiirinizi bir şiir dinletisinde okudum ve salon kırıldı. Yeni şiirlerinizi bekliyorum. Sevgiler...
Şiir kalitesi zaten en baştan gösteriyor kendini. Adama şair demişler. boşuna değil
Bu şiir ile ilgili 22 tane yorum bulunmakta