Gözlerin bahardı Şiiri - Birkan Demirci

Gözlerin bahardı, bahar sanmadım,
Sen beni ilk defa terketmedin ki.
Uğruna bin kere ölüp yanmadım,
Sen beni sevdiğin yerden vurmadın.

Ne diller döktüm de, dönmedin geri,
Suskunluğum oldu en ağır veri.
Ben sana bir ömür açtım yüreği,
Sen bana tek günlük yar olmadın.

Fırtına koparsa, yıkılmazdım da,
Gözlerin kör etti, bakamazdım da.
Ben sana destanlar yazardım da,
Sen bana tek kelam kurmadın.

Gönlümde sakladım en güzel gülü,
Sen kendi ellerinle soldurdun beni.
Ben sana baharda esen meltemdim,
Sen bana zemherin ayazıydın.

Ömrüne serdim de hasret yolları,
Görmedin, bilmedin içimdeki karı.
Ben sana güneşli sabahlar verdim,
Sen bana geceyi saramadın.

Her kelam içinde bir yara saklı,
Sen kendinle küslü, kendinle dargın.
Gönlüme mühürlü adın hep kaldı,
Sen kendine bile yar olamadın.