Miadım dolmaya fırsat beklerken
Tükenen ömrüme candı gözlerin
Yarına umudum kalmadı derken
Hayata döndüğüm andı gözlerin
Gözlerin olmadan boş bir izahtım
Bir anda değişti kör olan bahtım
Sarsıldı makamım sarsıldı tahtım
Şöhretimi yıkan şandı gözlerin
Ne vahşeti vardı ne de çilesi
Emsalsizdi bu savaşın hilesi
İçten kuşatıldı gönül kalesi
Sanki Fatih Sultan Handı gözlerin
Nazarın mıh gibi çakıldığı an
Adeta can buldu cananda bu can
Bir yanım kesilse sendin damlayan
Damarıma giren kandı gözlerin
Ne kadeh kaldırdım ne şarap içtim
Sarhoş olmak için ben seni seçtim
İçtikçe aşkını kendimden geçtim
Halimi ayık mı sandı gözlerin
İnsaf eder alev alev yakmazdın
Hedef alıp can evimi yıkmazdın
Bir ışık görmesen böyle bakmazdın
Demek ki gözüme kandı gözlerin
Kayıt Tarihi : 15.2.2010 15:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Abdestimi aldım ha şimdi derken
Her pazar günü sabah erkenden
Duaya çağıran çandı gözlerin
Bu kıtada eksik kalmasın yakışır bu şiire
Gafil avlananlar bilir bu hali
Közden çıkarılmış ekmek misali
Aşkı yüreğime bandı gözlerin
Bu kita da bu siire ait burada yayinlanmamis
Muğlak gıri bir bilmece gözlerin.
Bilsem mahremin'de neleri gizler,
Zifiri karanlık gece gözlerin.
Gözlerim gözlerinin içine düşer,
Od ile kavrulur, aşk ile pişer.
Bir kez tutsak olmuş neylesin beşer.
Bağlamına sadık hece gözlerin.
Sevda matemiyle susmuşken ney'ler.
İnadına zafer şarkısı söyler.
Huzurda el pençe, ağalar beyler.
Devlere hükmeder, cüce gözlerin.
İkindide çayında gıybete doyar.
Benliğime girer, mazimi soyar.
Kifayetsiz sözler manayı yorar.
Belliki fikirimden ince gözlerin.
Parmaklardan medet beklerken eller.
Bir çift göze peşkeş çekilen köyler.
Kapısısız, kandilsiz perdesiz evler.
Terk edilmiş şehir, Lice gözlerin.
Aşk ile kavrulmuş, meşkle yoğrulmuş.
Bir gönülden, bir gönüle savrulmuş.
Nicesine ölüm fermanı olmuş.
Mührü Süleymandan yüce gözlerin.
Uğur KARAKAYACI
TÜM YORUMLAR (19)