"gözlerin" Şiiri - Dildadece Şiirler

Ah, o gözlerin...
Beni benden alan,
Dolu dolu bir bebek masumiyetiyle bakan,
İçinde kaybolduğum,
Bakmaya kıyamadığım gözlerin...

Güzel yüzün var ya,
Dokunmaya cesaret edemediğim,
Tutmaya kıyamadığım o narin ellerin,
Sevmekten hiç vazgeçemediğim
O tertemiz yüreğin...

Seni öyle çok sevdim ki ben,
Masumiyetinle,
O içten bakışınla,
Temiz kalbinle,
Hiç kimseye benzemeyen halinle...
Kırılganlığın, saflığın,
O çocuksu duruluğunla
Yüreğime bir tutku gibi düştün ansızın.

Seninle dünyayı yeniden tanıdım.
Seninle güzelliklerin hâlâ var olduğunu,
İyiliklerin bitmediğini,
Masumiyetin bir hayal olmadığını öğrendim.

Ah, güzel gözlü adamım (kadınım)...
Seni ne çok sevdiğimi,
Ne çok özlediğimi bir bilsen.
O gülümseyen gözlerin var ya,
Bana verdiğin çıkarsız sevgi,
Beni olduğum gibi seven o güzel kalbin...
Seni ne güzel sevmişim ben.
Hiç beklemediğim bir anda
Yüreğime düştün bir mucize gibi.

Sen gülüşü güzel sevdiğim,
Yarim,
Gözümün daldığı en güzel hayalimsin.
Çocuksu hallerinle herkesten farklısın.
Belki de en çok bu başkalığını sevdim ben.
Kimseye benzemeyişini...
Çocuk masumiyetindeki o yüreğini.

Sen benim yüreğimde açan mimosa çiçeğimsin.
Dokunmaya kıyamadığım,
Sevmeye korktuğum,
Kırarım diye sarılmaktan çekindiğim
En kıymetlimsin.

Dokunamadığım ama kalbimde taşıdığım
En güzel sevdamsın.
Herkesten, her şeyden korumak istediğim
Tek gerçeğimsin…
Yüreği güzel adamım (kadınım)...