Gözlerin Şiiri - Adem İrhan

Hani olur da bir gün kesişirse yolumuz
Aciz aklımı baştan alacak mı gözlerin
Onlar konuşsun diye susar iken dilimiz
Öylece gözlerimde kalacak mı gözlerin

Sanki yıkıp bendini dağları aşmış gibi
Kara kıştan kurtulup bahara koşmuş gibi
Zemheri yüreğime bir cemre düşmüş gibi
Gözlerimin içine gülecek mi gözlerin

Utanırlar bilirim bakmama vermez izin
Belki de o naz ile başlar içinde sızın
O hiç tanımadığım bir sokakta ansızın
Kırpmadan gözlerime dalacak mı gözlerin

İçimde gizlediğim bastırılmış ne varsa
Özenle sakladığım susturulmuş ne varsa
Dişlerin arasına kıstırılmış ne varsa
Söylemeden hepsini bilecek mi gözlerin

Elveda diyemeden yaşlar coştuğu anda
Ve göz pınarlarından taşıp koştuğu anda
Kirpiğimin ucundan aşıp düştüğü anda
Sus deyip gözyaşımı silecek mi gözlerin

Her şeyi bir vedaya sığdırarak gönderip
Ve o köşe başından tekrar geri döndürüp
Bir daha görmek için takvimlerden gün derip
Bilmem ki ardım sıra dolacak mı gözlerin

Geçince o karanlık köhne sokaklarından
Sessizce bir hoşçakal düşer dudaklarından
Bir de veda busesi, ıslak yanaklarından
Alınca gözyaşını salacak mı gözlerin
İçin için ağlayıp solacak mı gözlerin