Gözlerin 1 Şiiri - Mehmet Kiraz

Otobüsler geçiyor önümden,
her biri sana varamayan bir ihtimal.
Her camda bir yansıma,
her şarkıda bir izin…
Ve ben seni en çok
Ankara’da bir yerlerde düşlüyorum.
Soğuk bir bankta,
ceketimin cebinde ellerim…
İçimde sen…
ve şiirler yazıyorum,
sana varamayan her şeyin içinden geçerek.
Gözlerin geliyor aklıma.
Hani o çocuksu…
Hani insanın konuşamadığı,
suskunluğa büründüğü o renk.
Kaybolup gidiyorum derinlerinde
binbir dertle…
Dünyanın neresinde olursam olayım
“İşte!” diyorum,
işte burası:
evim…
gökyüzüm…