Gözlerin Şiiri - Eyüp Doğru

Gözlerin,
Suskun bir yara gibi üzerime kapanıyor,
Ben hâlâ ellerimde taşıyorum baharı,
Ama sen çoktan savrulmuşsun rüzgâra,
Anıların gölgesinde kaybolmuş gibi.

Senin sustuğun yerde aşk dolaşıyor,
Bir kentin ışıkları gibi titrek ve uzak.
Söylesene, kaç kere daha dokunacak bana o sızı?
Kaç gece daha adını anmadan uyanacağım?

Kendime sakladığım cümlelerin ağırlığıyla,
Kaybolan o ilkbaharın hüznüyle,
Yanımda olmayan biri için yazıyorum hâlâ,
Ve biliyorum, sen de duyuyorsun beni.

Bu sözler, senin ellerine hiç düşmeyecek.
Ama yine de söylüyorum,
Belki bir gün bir rüzgâr getirir sana,
Ve sen de hissedersin o eksik kalan şeyi.