Ruhuma mıh diye çakılmış duruyorlar.
İki şamdan gibi pırıl pırıl gözlerin.
Sanki gökkubbe de som altından iki taht.
Göğsümün kafesinde yurt kuruyor gözlerin.
Farkı yok tecellinin hülasa kainattan,
Kurtulmak mümkün değil böylesi hakikattan.
Kaçamaz hiç bir beşer bu büyük zayiattan.
Dünyayı altüst eden deprem gibi gözlerin.
Kim baksa donar kalır.
Kim baksa sana mecnun.
Yitip gider aklın kapanır şurun.
Sanki göğe çekilen tüy gibi ruhun.
Bedenleri felç eden inme gibi gözlerin.
Devran Kurtuluş
Kayıt Tarihi : 11.5.2025 08:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!