Seni tanıdığımda kahverengiydi gözlerin,
Sonra sevgiliye döndü rengi,
Tıpkı bir bebeğin, göz renginin döndüğü gibi,
Ve sonra aşkın heyula rengi,
Her şeyin olduğu, ama hiçbir şeyin olmadığı bir serap gibi,
Evlendik, ışıl ışıl eşe büründü gözlerin,
Vakit geldi anne oldun,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta