Gözlerin""" Şiiri - Kanber İhsan Öcel

Çağla yeşili,
Gülümseyen yanaklarının iki yanında
İki kocaman EFLATUN dan tepe.

Sevgiliye gecesinde bir yakamoz yakmış
Uzun, sakinlik belirtisi var engin kıyılarında
Volkanik bir ateş bürüdü bedenimi, bir yaprağım ben şimdi
hafif.
İlk öpüşte yanaklarının kızarıklığı dişi ve kadınsı oluşundan /
bilmezdin sen.

Ellerin nerede duracağını bilmezken
Gözlerindi yüreğini ele veren / bilesin
Cesur, akıllı her yerinde AŞK olan sevgiliye
Gözlerin,
Aklımı başımdan, aklımı benden.... / dünyevi şeylerle ta_ ru_ marım şimdi.

Biliyorum ahmakça / biliyorum…
Bir sigara yakıp sonra sarhoş olmak
Umrumda mı sanıyorsun dile düşmek seninle,
Umrumda mı işsiz kalmışım.
Eve geç gitmişim gece,
Sakalım uzamış
Bir iki ak görmüşüm yüzümde
Ayakkabımın birini götürmüş itler
Sokakta....
Kalmışım. Sadece kendime

Bu yürek çarpmaz böyle bir daha
Gül kurutmuşum tabak tabak
Umrumda mı sensiz sanıyorsun
Seninle aynı zamanda aynı yerdeyim
Seviyorum/ sevmişim ya da
Sensiz yaşanacak bir hayat yok ki: başka.
İşte bu noktadadı….r
Bir devri kapatıp yenisini açma cesareti.
Gerekliliği/…
İstek..
ve
Umut..

Duyduğun kıvanç.
En keskin kılıçtır insana elde,
Muktedirsindir (gücün yerinde)
Doğru sallarsan koparamayacağı saçın teli yoktur / dil de.

Sevgililer günün (geçmiş olan) kutlu olsun. Duy-gu. 14 ŞUBAT 2010

Kanber İhsan Öcel