Yine çöktü gece, sensizim bak,
Ay bile küsmüş, ışığı ıslak.
Rüzgârın sesi, sanki sen gibi,
Adını fısıldar, kalbimle aynı.
Yollar karanlık, izim silinmiş,
Gözlerimde yorgun bir hüzün birikmiş.
Ellerim boşta, dokunacak yok,
Sensiz bu dünya, soğuk, karanlık, çok.
Bir zamanlar gülüşünle doğardı sabah,
Şimdi her günüm, gecenin günah.
Sana yazdığım mektuplar sustu,
Kelimeler bile bensiz unuttu.
Kaldım bir başıma bu şehirde ben,
Her köşede hatıran, her nefeste sen.
Bir anlık gülüşün ömrüme bedel,
Sensizliğin yükü, bin dağ kadar zel.
Gözlerim ufukta, beklerim hâlâ,
Bir umut, bir ses, belki bir dua.
Yüreğim yanarken sessizce içten,
“Dön artık” diyor her damla, gizliden.
Yağmurda ıslanır adın dudakta,
Yalnızlık sarar beni, damla damla.
Bir gün dönersen, bul beni hâlâ,
Aynı yerdeyim, aynı dua.
Yazan: Aygül Zade 🌙
Aygül ZadeKayıt Tarihi : 10.10.2025 23:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.