gözlerim çarpınca dört duvara
bir kristal gibi dağılır mı
hasretin hatıramda
hayal perdesinde bir gölge gibi 
birer cam kırığı olur mu yaşadıklarımızda mazi
sen beni her bakışta bir kitap gibi okurdun
yağmuru hiç yakıştırmadığım ela gözlerinde
saklayamadığın her acıyı yüreğine atılan 
bir ilmek gibi dokurdun
kırk yaşını geçmişti her halin
acıya gülen gözlerinde suskun
iki ateş parçası evlat vermiş gibi bana
ağır müsavi ve vakurdun..
Kayıt Tarihi : 20.2.2014 21:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!