Gözleri Berceste Şiiri - Ay Vakti

Gözleri Berceste

bir ses ki, haritası gözlerinde saklı

okuyunca bir şiiri o,
kâinat susar…
kelimeler itaat eder ona çaresizce,
hüzün bir serçe gibi konar kalbine.

zaman,
kenara çekilir sesinin derinliğinde
bir ezgi gibi,
aşkın kıyısına vuran dalga gibi
ve ılık bir sonbahar ikindisi gibi
öyle tanıdık
öyle efsunlu ve öyle derin bir hüzünle karışık..
sanki her harfi
ipekten örülmüş gibi rüzgârda…
her sözcüğü
bir çiçek gibi açar kulaklarda.

onu ilk duyduğumda
zaman usulca geri çekilmişti sanki.
saatler durmuş,
bütün dünya susmuş…
susmuştu rüzgâr, kuşlar…
o şiir okuyordu,
dünya sessizce baştan kuruluyordu.

gözleri,
çığlık çığlığa bir sükût,
bir sabahın kalbinde çırpınan umut,
ela...
sadece kalbe değil ruha değen cinsten bir bela..

bakınca,
içimde bir yanardağ patlıyor usulca
gömülü bir nehir gibi susuyorum, içimdeki fırtınayla.

gözleri berceste…
zerafetle yazılmış içli bir beste.

cemali gözlerinin arkasında saklıdır
bir zambak gibi gizlenir dizelerin ardında
zühre gibidir ama tüm yıldızlardan farklıdır
gezinirim onun hayaliyle aşkın kıyısında

Ay Vakti
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 10:38:00