Gözler ve Eller Şiiri - Mehmet Lütfü Aydın

aç
utangaç
bir çift göz
taradı sağı solu
sessiz
ve
yorgun

daldı usta
bir çift el
yokladı ortasını
buldu dipte bir demet
taze nohut demeti
çekti aldı usulca
utandı
çöp bidonu

uzaklaştı çabucak
çöktü bir banka göçük
birkaç cılız taneyi
tıkıştırdı ağzına
bastırmaya çalıştı
açlığının sesini

gözlüyordu
bir çift göz
kolluyordu her yanı
pusatları kuşanmış
bekliyordu avını
çok geçmeden göründü
cebi şişkin, kendi saf
ufak tefek bir adam
çarpıştılar bir anda

marifetli
bir çift el
çekti aldı kolayca
yer değiştirdi
cüzdan

dolanmıştı ayaklara
bir çift göz
yaşı dokuz ya da on
ağlamaklı, yalvaran
üstü başı perişan
bir küçücük dev adam

sallıyordu
bir çift el
fırçaları peş peşe
tutturmuştu bir ritim
dilindeki türküye
tıkır da tıkır, tıkır da tıkır
daha da neşelendi
kapınca bir milyonu
'boyayalım abi'

aç kurt gibi
bir çift göz
soyuyordu kadını
kadın saklıyordu adını
satarken bedenini

okşuyordu
bir çift el
göğsünü, yanağını
ıslatmıştı her yanını salyalar
kadın bırakmıştı kendini
akarken gözünden yaşlar

parlıyordu
bir çift göz
hayaliyle dövizin
gelsin mercedesler, gitsin limuzin
dolarlar yağıyordu havadan
madalyalar cabadan
ödülüydü vurgunun

sayıyordu
bir çift el
dövizin her türünü
atıyordu imzayı, basıyordu mühürü
biliyordu işini, devletimin memuru

arıyordu
bir çift göz
haraç alacak adam
sokaklar parsellenmiş, köşe bucak tutulmuş
işliyordu kaskatı, mafyanın yasası

basıyordu
bir çift el
tetiğine piştovun
yağdırıyordu kurşun
bazen acımasız, can alan
bazen dizden aşağı, sakat bırakan

arıyordu
bir çift göz
yakmak için bir orman
yer kalmamış ülkede
kurmak için bir site

yakıyordu
bir çift el
çakmağıyla benzini
tutuşmuş da kavrulmuş
cızırdıyor dalları
zavallı ağaçların

...
bir çift göz
...

...
bir çift el
...