Ne yaptıysak kendimize yaptık.
Ömrümüz beklemekle geçiyor.
Anı yaşamayı bilmiyoruz ya geçmişe takılıyoruz ya gelecekten endişe ve ümitle birşey bekliyoruz.
Artık kimseyle konuşmaz içimizi dökmez olduk.
Kendi kendimizle konuşuyoruz kafamız sürekli meşgul bedensel olarak varızda kafa nerde, yürek hangi göçte. Gözler kendini ele vermekte dalıp gitmesiyle...
Kayıt Tarihi : 20.4.2017 12:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!