Gözaltı Saatleri Şiiri - Hakan Yılmaz

Yakılası gün çöküyor,
öylesine bir kahve üstü sonrası.
yanaklarım
çıkmaz sokağının aşınmış mazgalı gibi..
hüzün konusu gözlerin
bulunmaz sanılıyor...
ben seni söylüyorum
türküler için.
sıradanlığını yıkmadan
gölgeleşip gidiyorsun,
acı tonundaki söyleyiş
bir başka acıya bırakıyor yerini
sanki
sevimsiz bir sandığa konuluyorum
o an bilki ölüyorum...
gözaltı saatleri,
gökyüzündeki dilekler,
mutlu kalabalığın
sence fısıldaşan çocuğu
ve sen
çoğu sevda hüzün satar mı bilmem ama
isteseniz ağlamaklı geçiyor her sabahım...