Görüngü Şiiri - Ünal Tarhan

Görürüm atları coşkun denizin yılgıçlarını
Bölünür içim.
Ölüm tiryakileri kanatlanır o zamanda
Başkaldırı insansı bir sise bürünür.
Kanallar açılır,geçer gemiler,
Sonsuzun ucuna varır örtünürüm.

Gün batıyor,evet,kesiliyor yelkenler,
Dağ taş ufuk öykünüyor kendine
Öyküler düzülüyor;
Akşam ayinine hazırlanıyor şaman,
Masalar yan yana diziliyor
Sahnı Seman Medresesi’nde
Dersler veriyor ol müderris
Aşktan ateşten güzellikten yakınıyor.

Narı cehennemde yanasın ey iblis!