Görkem Kaya Şiirleri

İkinci tekil şahıs
İyilik eki
Yer değiştirsek de
Sevsem beni de
Senin
gibi

Sen gideli
Kaç balık akını oldu Marmara’da
Kaç taka
Kaç tekne çekildi kızağa

Senden sonra

Sen gideli
Dört mevsim geçti
Bir çok çiçek açtı
Hepsi soldu İstanbul’da
Biz yine uçurtma uçurtmaya gittik baharla
Ağırlık yapsın diye

Sahibi kayıp bir arayışın izi avuçlarımda,
İstanbul gecelerinde tanıdık bir iz sürüyorum,
Sokak lambalarını sayıyorum
1,2,3......30...!
Bir rüzgar esiyor hepsini söndürüyor
ve başımda şimdi bir sürü bela var

Anlaşılmayacak bir şey yok
Ben seni seviyorum
Sen seni sevmemi istiyorsun

Ben seni severken
Sen sende olmuyorsun

Seven fare
Sevilen peynir
Yasanan ise kısılmaktır kapana aslinda

Sevmek kutuya
Özlemek kitap arasına
Tası tarağı topladık
Yaşamak tavan arasına

“Ulan ne gündü ama! ”
Hava bir gün önce gırtlağımıza yapışmış
“Ne gerek var nefes almaya,
bunca yıl aldınız da ne oldu? ” dercesine
Boğucu
Ertesi akşam