Bugün de 5 kişi kaldık
Dört duvar bir de ben
Haberin var mı taş duvar
İçeride ölmeyi isteyen bir kişi var
Bu yol nereye gider
Sevgili okuyucum, sen bu satırları okuduğunda ben en sevdiğim şairlerin yanında çay içiyor onlardan gerçek aşk hikayelerini, gerçek sevgiyi doksanlı seksenli hatta yirmili yılları öğreniyor olacağım. Keşke sana orada öğrenmiş olduğum birçok şeyi anlatabiliyor olsaydım. Ben o aşkı, sevgiyi, merhameti öğrenemeden öldüm sevgili okuyucu. Sen de öyle öleceksin maalesef. Ama bu hayattan birçok şeyi öğrenerek gideceksin ve daha da öğrenmeye devam edeceksin, hayat öğrenmek için gönderildiğimiz yerdir okuyucum. Ben okudum, öğrendim ve hala öğrenmeye devam ediyorum. Satırlar boğazımdaki düğümleri açıyor sevgili okuyucu. Kaybedilen her şeye rağmen diyorsun ki iyi ki yeni bir şeyler öğrenmek için kaybettiğim şeyler olmuş. Okuyucu sana Bilge mi demeliyim yoksa benden yana aşk, sevgi, huzur(olmayan) gibi şeyleri sana tatlı dilim ağrısız başımla anlatmaya çaba gösteriyorum. Sen zeki ve hakiki bir Türk evladısın. Bilge geleceğine ışık tutmak için önce vatanını sev. Senden ilk isteğim bu sevgili okuyucum önce vatan sonra gerisi geliyor. Benim çayım burada bitmez bir sonraki mektubumda sana buradaki güzel aşk hikayelerini anlatacağım okuyucum. Anlatayım ki sen de insanlara anlat gerçek aşk nasıl yaşanırmış. Erdem abinin, Cahit abinin, Ümit abinin selamı var. Kendine iyi bak esenlikle kal güzel okuyucum... Seni seven Kalem...
Merhaba Bilge, sana Bilge diyorum ama içimden geliyor. Kusura bakma adın, Ali, Mustafa, Fatma, Umay veyahut her neyse isminin başına Bilge sıfatı çok yakıştı sevgili okuyucum. Buralar çok güzel sessiz sakin ve berrak bir su güzelliğinde… Burada senin de olmanı isterim. Hayat yorucu geçiyordur şu sıralar senin için, küçük yaştaysan ergenlik dönemlerin büyük yaştaysan menopoz ve andropoz gibi şeyler seni bulmuştur sevgili Bilge. Ben buraları anlatmak istiyorum sana, buralar Atilla İlhan şiirleri gibi harika, Fazıl Hüsnü gibi çağlayan, Ece Ayhan kadar sessiz bir yer burası. Erdem abi Zehr-i Aşk hikayesini anlattı sonunda… Ben dinlerken aklımdan sana yazacağım şeyleri geçiriyordum geçiriyordum ki aklıma bunu anlatmanın aslında pek de iyi olmayacağı geldi. Sevgili Bilge bugün sana anlatacağım aslında bir şeyler oldu, ben bugün yanımda onu görmek istedim evet onu görmek istedim inanabiliyor musun tüm hayal kırıklıklarımı unuttum ve yüzsüz gibi tanrıdan onu istedim ve tanrı da bana onu gönderdi ama hiç de istediğim gibi birisi değilmiş sana anlattığım o kadın bu kadın olamaz olmamalı… Neyse Bilge ben bugün de Cahit abigille beraberim kendine çok iyi bak en kısa zamanda tekrar uğrayacağım satırlarına…
Payıma düşen toprak parçası
Senin de payına düşer
Ayrılık gayrılık yok
ölüm nefesinde nasıl olsa
Amma henüz vakit varken
Daha gün
Ben bu soğuk havalara
Göğüs gere gere giden ben
Sana korka korka gelir oldum
Ölümüne giderken her insan korkar.
Mümkün mü ağlasın annem
Mezarımın başucunda
Ben sesimi çıkarmıyayım
Hayırsız bir evlat gibi
Bir bulut uçsun da
Şairin şiire hürmeti
Gönülden idi
El ise aracıydı sadece
Keramet olsa idi
Ormanlar da şair olur
Dile gelse idi…
Yok zaten direnemem bu hayata, sensiz!
Dayanamıyorum bu hayata, hayallerim çok ağır.
Geceler sanki üstüme örtülüyor,
Buda belki de benim şanssızlığım.
Bekleyemiyorum senin dönmemeni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!