Özlemime aşk dedim
Tutkularıma arzu
Yalnızlığıma hasret
Hüzünlerime acı
Sevdalarıma huzur dedim
Karamsarlığıma hüzün
Hayata hatayla başlayanlardanım bende
Mesela en başta doğmak,
Sonra büyümek,
Ve en sonda mal gibi seni sevmek.
Beni sen inandırdın,
Cebimde bir lira desen yok
Son kuruşuna kadar aldı meyhaneci
Neden böyle oldu anlamadık
Zam zama zam derken anladık
Her şeyi göğüslemek bizlik değil
Önce öksürüverdim
Öksürüverdim hafiften,
Derken ağzımdan kan geldi
Bir ikindi üstü durup dururken
Meseleyi o saat anladım
Yine saçlarını toplamış gidiyor güneş
Deniz gidip gelip eteğini öpüyor sahillerin
Uzaklardan, çok uzaklardan görmesi zor tekneler geçiyor
Hayallerim iç cebimde
Ağır ağır yola çıkarım bende seninle
İsmim hece hece çınlar içimde
Bu hayat denen kaypak türkü,
Her gün bir mavzer kurşunuyla karşımda
Ne zaman kalbimi açsam
Bir başka şekilde gönlüme kor ateş bırakıyor.
Bir duygu seli gibi yalnızca kendi içime akıyorum bugünde...
Ne sevdiğimi haykırmak geliyor içimden ne de saçmalamak geliyor artık!
Ne demiş ey yüce şair
''Her gün yanında olamamaktan korkuyorum
Sesini duyamamaktan
Seni görünce sana alışamamaktan da korkuyorum
Lavantalar topladım sana
kokla, açılırsın
Dolmuşsun, gözlerin kanlanmış
sevdiğinden ayrılan bir kadının
yüzüne benziyor yüzün
Şimdi rüzgarlarımda rengarenk bahar
Çevremde artık ılık esiyor rüzgar
Hüzünlerimde bir teselli var
Artık yaşadığımın şuuru içinde yıllar
Sen sadakat samimiyetin bestesi olan yüreğim
Artık teselliye sığmayan mutluluk seni arar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!