Yılgın kanatların taşıyamazsa artık
gövdeni, bakarsın karanlık dehlizlerine,
boşluğun. Söz sarmaşıkları arasında
bir görev gibi benimsediğin yarın
tutkusu nerden alır alevlerini ve taşır
uzak parıltıların sönük görüntülerini.
Konarsın artık güvenilmeze, sana
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.