Zifir, kahır ağır geceler. Sensiz sessiz kimsesiz.
Namlunun ateşi tek aydınlığı. Gümbürtüsü tek sesi.
Terkedilmiş mekanların mistik çehrelerinde bekler oldum seni.
Öylesine çaresiz, öylesine yitik, öylesine dertli.
30 yaşındayım, yüz yıl yaşlandım.
Bir yabancının gözlerinde seni aramaktan yoruldum artık,
Hiç tanımadığım bir seste hatırlamaktan.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta