Gören var gören Şiiri - Tuncay Akdeniz

Kul benlik eyleme sakın ha sakın
Bizi bizden iyi gören var gören
Huzura çıkacak varmı yüz akın
Lûtfunu kahrını veren var veren

Haysiyet kişilik insanı bağlar
Alçağı yükseği ibreti dağlar
Yunus Rabbim diye özüyle ağlar
Hakikat sırrına eren var eren

Daha tutulmadan; Nuh'u tufana
Nefs'i arzuları bırak bir yana
Eyyüp sabrı ile erdi rahmana
Dertlinin derdini saran var saran

Donatmış yıldızı gümüş takıyla
Doğayı süslemiş renkli dokuyla
Arı çiçeğini tanır kokuyla
Bu aşkı kalbine ören var ören

Şan şöhret sahibi olur bir insan
Mührü; Süleymana kalmadı devran
Ezelinden beri fani bu cihan
Kara toprağına giren var giren

Nemrudu Firavun oldular asi
Kârun'u batırdı servet belası
Hakkın hiç değişmez anayasası
Sûr-i kıyamet'i viran var viran

Kul Tuncayım kulluk etmem kuluna
Ben aşığım Muhammedin(s.a.v) gülüne
Yönümü çevirdim ALLAH yoluna
Önümüzde rehber kûrân var kûrân