Gören Var! Şiiri - Saim Bastık

Mağrurlanma insanoğlu, sendeki senin değil
Zannetme keramet sende, onu sana veren var.
Hele düşün! Bir sual et, O’nun önünde eğil
Bu gün varsın, yarın yoksun, bilinmez ne süren var.

Uyma nefsin hevesine, şaşırırsın yolunu
Aç elini! Hak’ka yalvar, ikrar eyle hal’ını
Gülistanda bülbü ol da, kırma gülün dalını
Bilmezmisin has bahçede, o gülleri deren var.

Bağlanma dünya malına, sana kemlik getirir
Seni senden alır gider, insanlığın bitirir
Cehennemde dal, odun yok, herkes kendi götürür
Zannetme ki bu dünyada, demi devran süren var.

Gönül kırma! Gönüller yap, gönülleri hoş eyle
Kâbe senin gönlündedir, tavaf edip coş eyle
Ey HARÎMÎ; Sanmayasın, insan başı boş böyle
Karanlıkta menzil alan, karıncayı gören var.

Saim BASTIK (HARÎMÎ) -Malkara