Gör Şiiri - Çağlar Aşık

Bakma hep uzaklara öyle.
Birazcıkta gel beriye.
Hep başkalarını irdelersin.
Birazda kendini incelesene.

Kolay mı, kendine bakmak.
En iyisi hiç durma, hemen kaç.
İlk çözüm kolay olandır.
Fakat sonu genelde hüsrandır.

Kaçabilirsin istediğince.
Duymazsın dinlemeyince.
Görmezsin bakmayınca.
Anlamazsın hissetmeyince.

Birden görmek şok yaratır.
Usul usul bakmaya alıştır.
Körlükten yeni çıkan için.
Büyük ışık, ne feci azaptır.

Duymasını bilmeyenlere,
Bütün sesler gıcırtıdır.
Seslerin öz anlamını,
Yakalayayıp, gören var mı?

Hangi sesin niçin çıktığını.
Neyin o sesi çıkardığını
Karşıda ne etki bıraktığını
İyice tartıpta, söyleyen var mı?

Umduğunu bulabildin mi?
Görmek istediğini, görebildin mi?
Kanar durur özündeki yaralar.
Çaresiz derde doktorlar ne yazar?

İlacın bulunan doktorun var mı?
Bu dertler olmadan yaşanır mı?
Çağlar Aşık’ın yüreği, duramaz titrer.
Kor gönüller dermanını, ancak Hak’tan ister.

(İstanbul – 14.04.2005)