Gönüllerdesin Ey İstanbul!

Gönüllerdesin Ey İstanbul!

Sana her tepeden bakmak ayrı güzel,
Huzur veriyor insana seni sende yaşamak,
Çizmiş silüetini sanki gizli bir el,
Öyle güzeldir ki sana hep yakın olmak.

Adalar selam durur geçen her gemiye.
Yunuslar coşkuyla yol gösterir dalgalara,
Marmara kucak açmış bekliyor ‘hadi gel’ diye.
Uçmak gelir içimden bakarken martılara.

Çamlıca el sallar Avrupa’ya her gün batımında.
Kızkulesi dimdik duruyor tarihe direnircesine.
Sultan Ahmet, Ayasofya, Süleymaniye hep ayakta,
Her gece ışıl ışıl parlıyor ‘buradayız’ dercesine.

Haliç, altın boynuz saklar nice güzellikler,
Bekler sevenleri kuş bakışı Piyer Loti,
Huzura ermek ister Eyyüp Sultan’a gelenler,
Bulur sende, arayan her kim atayı, ceddi.

Sadabad bir başka güzel her haliyle.
Karaköy, Beyoğlu, Taksim, Osmanbey, Şişli,
Yeniden hayat buldu hepsi Osman-ı Ali’yle.
Bak! Asırlardır hizmetinde işte Asım’ın nesli.

Ne yana baksam, Sultan Fatih yaşıyor sanki.
Hisarları birleştirir gerdan misali köprüler.
Asırlar önce müjdeledi fethi o yüce Nebi.
Duy bak! Hâlâ yankılanır surlarda tekbirler.

El sallar Bebeğe, her sabah Kanlıca, Göksu.
Kıskanır erguvanlar selamını martıların.
Buluşur bu şehirde gezgini, aşığı, yolcusu.
Gün Anadolu’da dün, boğazda öğle, Rumeli’de yarın.

Karşılar Karadeniz’i Kavaklar, Beykoz ve Sarıyer.
Hırçın dalgalar kaybolur, geçerken boğazı.
Akmak için Marmara’ya, Ege’ye sanki desdur ister.
Her fani yaşar sende sonbahar, kış, ilbahar, yazı.

Sen oldun şarkılara ilham, âşıklara mekân,
Medeniyetlere beşik, Sultan’a kutsal müjde.
Cihanın gözdesi, asırlardır Türk’e vatan,
Ey istanbul! gönüllerdesin dün de, bugün de.