Gönül sevipte almamışsa ömrünce hep içinde taşıyor
Kader nereye sürüklerse sürüklesin ondan koparmıyor
Onu bir dakika bile olsa gördüğünde dirilip canlanıyor
Bak ben hala burdayım dercesine gönül yaşlanmıyor
Gülüşünü hatırladığında gülümser içi içine sığmıyor
Sesi hala kulaklarında bir melodiymiş gibi duruyor
Ona benzer birini bile görse kalbi yerinden fırlıyor
Demekki insan yaşlanıyor ama gönül yaşlanmıyor
Nerede acı çeken aşıkları görse hep onu anımsıyor
Acı ve tatlı anılarla daldığı derin uykudan uyanıyor
Kabuk bağlayan gönül yarası bir kere daha kanıyor
Velhasıl beden yaşlanıyor ama gönül yaşlanmıyor
Kul Tekinim gönül delidir ne yapsanda uslanmıyor
Bir güzeli bir çirkinin kolunda gördüğünde kıskanıyor
Yaş ister yetmiş olsun ister seksen kendini genç sanıyor
Boşa dememişler gönül hep onbeşindedir yaşlanmıyor
30 04 2015
Tekin SağlamKayıt Tarihi : 30.4.2015 15:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!