Bu havada dökülür kelimeler en çok.
Dökülür ve birikir gönül tasımda yaşım.
Hiç damladığı toprak da doyum yok…
Damladıkça cümleler ağrıdan durmaz başım.
Aklımdan akan süzülür kalbimden,
Güzellikler içerisinde doğan bir Güle.
En saf halde yansır gözümden,
Ruh yoluyla götürür bir çöle.
Açar çölde de güller, öter bülbüller…
Su arar durur gönül tasım.
Bendedir sahra sulayan gözler,
Senden bir damla alamadığımadır yasım
Kayıt Tarihi : 18.5.2024 00:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!