Sözlerin bittiği yerdeyim bu gece,
Kalemim acıyı yansıtıyor adeta mısralarıma.
Söz geçmiyor ki gönül yarama,
Hasretim adeta melek dolu bakışlarına..
O kadar ihtiyacım var ki sevgi dolu tebessümüne,
O kadar ihtiyacım var ki beni bir kez olsun sevmene,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta