Gönül Şifresi Şiiri - Nuran Üçer

Gönül seni anlayamazlar buralarda
Felek gurbete düşürmüşse bir kere
Anne, baba özlenir orada
Yaren isyandır dillerde

Yol uzak gelir ulaşamazsın
Eller öpmek ister bulamazsın
Dokunmak ister dokunamazsın
Konuşmak istersin; ama ağlar susarsın

İki kalp arası en kısa yolu bul
Hatta yastık misali başını koy dizlerine
Ve orada düşlere dal
Ya da dolaşmaya başla düşler vadisinde

Umut hasret kokan baharlar sana açsın
Güller en güzel kokularını senin için yaysın
Doğan güneş ruhunu aydınlatsın
Kurduğun hayaller gerçek olsun

Kan ağlarken ruhun, gülebilir mi yüzün?
Seni terk edip gider mi hüzün?
Bu tutku, bu özleyiş, bu aşk biter mi?
Gönül, seni acıtan şifren çözülebilir mi?

25/05/2007 21.02