Hangi parkta sallandı gönül sabahlarım.
Uyumadı rüzgarlarında hiç karanlıklarım.
Gördüğüm yaralı kuşlar kadar çaresizim.
Ağlıyor halime bulutlar,sanki kimsesizim.
Yorgun kollarımda sallanırken ümitlerim.
Tutunduğum dallarımda,kırıldı sevgilerim.
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta