Aşk ehlinin dergâhı bu
Gönül kırma insanoğlu.
Mevlâ'nın nazargâhı bu
Gönül kırma insanoğlu.
Ateş uyur közü kalır,
Söz kılıçtır izi kalır.
Derinlerde sızı kalır
Gönül kırma insanoğlu.
Saraylarda sırça değil,
Kul yapımı parça değil,
Can incitmek hoşça değil
Gönül kırma insanoğlu.
Diken saçıp durma yola,
Âh almaya varma kula.
Bil ki titrer arşı âlâ
Gönül kırma insanoğlu.
Dert açan dil zehirli ok,
Can evinde yâresi çok,
Her hekimde çâresi yok
Gönül kırma insanoğlu.
Kinden murad alan var mı,
Yıkıp abad olan var mı,
Bu dünyada kalan var mı
Gönül kırma insanoğlu.
Mala mülke heves için,
Dünya denen kafes için,
Tükenecek nefes için
Gönül kırma insanoğlu.
Kayıt Tarihi : 4.7.2022 20:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!