Kalk yine kervan göründü,gönlümün ufkunda.
Beklerken gözlerim yoruldu,hasreti yurdunda.
Dünkü gölge izlerini seyrettim,canan yolunda.
Tozların karanlığı savrulur,gözümdeki uykuda.
Her kervan yükünü taşır,hamalın yokluğunda.
Her hamalda terleyen çile,taşınır omuzlarında.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta