Tan yelleri nem çalarken, yapraklara çise çise
Bir gül diktim toy gönlümün, mağrur sevda bahçesine.
Ham ipekten köynek giyip, çaldım yarin kapısını
Viran eyledim gönlünü, çok lafta boş bir heceyle.
Elim uzattım boş kaldı, hasta düştüm, aldırmadı
Selamı sabahı kesmiş, mektupları yırtıp attı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
