Gönül harmanımın rüzgarında savrulan çile olsun figanlarım.
Sitem köprülerimde öfkesinden sallanırken kurusun ahlarım.
Gönül yuvalarımdan hep şakısın,hiç susmasın heyecanlarım.
Düşen yaprak gölgesine sığındıkça,bırak ağlasın korkularım.
Karlı dağların boranı gibi dolaşsın yüzümde dağılan saçlarım.
Gönül saçağımın fırtınalarında donsun,açmadan günahlarım.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık



