Gönül Gülü Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Gönlünde gül olan,
Gül ikram eder sessizce.
Bir tebessüm gibi sunar kendini,
Kokusu kalır, izi görünmez.

Yaralı bir yürek bile
Gül taşırsa içinde,
Acıdan değil,
Merhametten
kanar sessizce.

Bir bakışta açar bahar,
Bir kelimede yeşerir umut.
Gönül, gülse eğer,
Söz bile şifadır unutulmuşlara.

Gül veren, dikenini saklar,
Yaraya değil, yâre sunar kendini.
Çünkü bilir:
Gönül neyle doluysa, onunla taşar.

Ve her ikram,
Bir dua gibi döner sahibine.
Gönlünde gül olan,
Gönüllere gül eker gizlice.