Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Gönül gözüyle bakmak...bakabilmek,bu sebeple değilmidir bölünmeler,çekilen acılar...
Efendim duyarlı kaleminizi kutluyor,saygılar sunuyorum.
Sen bakarken evinin camından..
O sıcacık mutlu yuvanın penceresinden..
Hiç gördün mü..
Dışarıda üşüyen aş bekleyen insanları..
Gönül gözünden bakıp gördün mü..
------------
DUYARLI SORGULAYAN BİR KOCA YÜREKTEN AKMIŞ SAYFAYA HAYATIN KESİTLERİNDEN
.TAM PUANLA
kutluyorum güzel yüreği..
namık cem
Sen de olma o tuzağa düşenlerden sakın
Gelecekte bu ülkede her şey evlatlarımız için
Yıllardır oynanan oyunlar engeldir bizlere
Gelişme büyüme aydınlanmayın diye
Sen sen...bildin mi..
Gönül gözünle bakıp gerçekten gördün mü!
Kutlarım sizi.. Yaşamdaki olaylardan küçük bir kesit sundunuz.. saygılar üstadım..
Şair aşktan ayrılıktan hasretten özlemden çok güncel konuları, gözden kaçanları, eksik noktaları dile getirendir. Şair halkın sesidir. Halkın sesi olan şaire saygılarımla. Yüreğinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta