Ye's ile Kararmış Ömür Şiiri - Engin Arın

Üdebâ meclisinde bir sühan işittim,
Yâd ellerden gelen bir hüzünlü nefes.
Yedimde kalsa da o vedîa-yı nefs,
Ye's ile kararmış bir ömre düşüldü.

Gönül ser-te-ser bir vehim içinde,
O zâhib hayaller peşinde naçar.
Bir sitare gibi parlasa da minkar,
Vakur duruşuyla süzülür gecede.

Engin Arın / 07.05.2025 / Gemlik

üdebâ: Edebiyatçılar, edipler, söz ustaları.
yâd: Yabancı, el; hatırlama, anma.
yed: El, güç, kudret.
ye's: Umutsuzluk, karamsarlık.
zâhib: Kaybolan, giden.
vakur: Ağırbaşlı, onurlu, saygın.
vedîa: Emanet.
vehim: Kuruntu, boş hayal, zan.
sitare: Yıldız.
ser-te-ser: Baştan başa, tamamen.
sühan: Söz, laf, deyiş.
nâçar: Çaresiz, mecbur.
minkar: Kuş gagası. (Burada mecazi anlamda keskinlik, sivrilik gibi bir anlamda kullanılmıştır.)
müsta'mel: Kullanılmış, eski.