Gönül damları aktı hüsranların üstüne
Ellerimle sıvazladım kör karanlık talihimin sırtını
Karamsarlığa meyil vermeden ışıklar saçtım kötülükler arasına
Bir küçücük gülümseyişe sığdırdım isyankar kahırlarımı
Tenimdeki hazan kırıklarını tutup savurum saç tellerimin siyahına
Hazırlıksız yakalandım yalan dünyanın alacalığına
Gönlümdeki damlalarca aktı hüznün sağanakları
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
