Gönül Dağım Şiiri - Yavuz Selim Bulut

Ey güle ömrüm olan gönül dağım,

Arzuhâlin alevli, nedir ummanın senin?

Dikenden değil bu çektiğim ah u zarım,

Yaprağın dalgasıdır fermanın senin.

Feleğin rüzgârı ahıma esti, kurudu tenim,

“Gölgedir” dedim, nedir bu güneşin senin?

Sabahsız gönül yâdıma öten bülbül benim,

Gönlün ummanında dolaşan dalga senin…

Okunan ferman ağırdır, kaldırmaz kefe benim.

Gözümü sende kaybettim güneş olsa da senin.

Girdabına yutuldum, bilmem ummanında senin

Bir sen vur bir ben vurayım bu yara benim.

Işıksız yollarda, adımlar benim elif harfim.

Okunan cümleler gönlümde dert tarifim.

Bir benden dinle bir sen oku, attığın oku,

Ne kalbi vurdu ne de teni, vuslatı vurdu.