Gönül Dağı Şiiri - Yusuf Şeker

Gönül Dağım'a Yağıyor Karlar
Tüpiye tutuldum, gören olmadı.
Ötüşür baykuşlar, virandır bağlar,
Feryat eder bülbül, duyan olmadı.

Gül kurumuş, diken çıplak kalmış,
Perdesi çekilmiş, ahengi solmuş.
Derin yaralar içe kök salmış,
Filizlendi dertler, gören olmadı.

Yanıyor bağrım, yanıyor canım,
Donmuş ağustosta damarda kanım.
Sam vurmuş güle, bozulmuş bağım,
Virânede ötenleri duyan olmadı.

Çekilmiş semaya garip dualar,
Her harfi sitemdir, her hece yârar.
İnleyen bir yürek, dökülen narlar,
Toprağa aktı da, duyan olmadı.

Çığlıklar sustu, ezildi sesim,
Karanlık gecede kayboldu isim.
Bir ömür boyu bekledim nesim,
Baharı sordular, duyan olmadı.

Geceler yorganım, derttir yastığım,
Hasretle solmuş her bir dostluğum.
Kime anlatsam ki kırık bastığım?
Yoluma taş düştü, duyan olmadı.
Yusuf şeker