Ey gönül aynasında kendimi gördüğüm çehre!
Bir kan gülü misali düştün bu ölgün şehre
Yoğur gül kırmızısı ellerinle ateşten zamanı
Çile avuç avuç kan düşmeden bu özgür nehre...
Bil ki eritir zulmü gözlerinde ki yakut ateş
Ağlar seninle bulutlar, hicap duyar güneş.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta