GÖNÜL
Gönül bir aynadır,
Bâkî Hakk’ı müşahede eder anda.
Ne kin tutar, ne söz saklar, dil-i mahzun ile.
Yanar aşk-ı hakikî, nur-u cemâl ferâhında.
Gönül bir kuştur uçmakta,
Yükü sevda-ı yâr’a, feyz-i rahmet ile.
Ne mal ister, ne taht, taç da, dîvan-ı Hak’tan.
Konar dergâh-ı ilahî, nur-u cemâl ferahında.
Gönül bir derya misâli,
Taşar feyz-i rahmet, nur-u Hak’tan.
Kırarsan bir damlasını, niyaz-ı âşık buyruğundan.
Susar aşk-ı ilahî, dil-i mahzun ile.
Gönül bir sırdır gizlenen,
Arif bilmez, dost bilir, dil-i mahzun ile.
Kırarsan dargın kalır da, gönül hanesi ferah-ı Hak’tan.
Affetmekle dost olur, aşk-ı ilahî nazarındadır.
Bir gönül yıkma, ey cânım,
O bir hanedir, Hak’tan emân.
Kâbe’yi yıkmak sanadır, aşk-ı ilâhî ile.
Gönül yıkmak bin Kâbe’den yaman, nur-u cemâl nazarındadır.
Nûrferah / Züleyha AKTAŞ
Tarih: 05/11/2025
Saat: 00:35
Kayıt Tarihi : 6.11.2025 22:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!