Gönül 11 Şiiri - İsmet Murat

GÖNÜL 11
Ne olursun beni ben de,
Bırak yalnız kalsın gönül.
Aşk acısı bu bedende.
Köklerini salsın gönül.

Veda eyleyip neşeye,
Çekilerek bir köşeye,
Yaslanıp kara meşeye,
Hayallere dalsın gönül.

Göğüsünü gere gere,
Yüreğimi yerden yere,
Vurarak verdirip fire,
Tüm hıncını alsın gönül.

Müçtehit'in bölgesini,
Zabdedip yörüngesini,
Tutup sevda dengesini
Taştan taşa çalsın gönül.

İsmet Murat (müçtehit)
                             Tüm.San. Der.
                  İç anadolu Bölge sorumlusu
                    Genel başkan Yardımcısı