Gönlün Gördüğü Şiiri - Ferhat Seyhan

Ne boyunla övünecek endâmın var,
Ne de yıldız gibi ışıldayan gözlerin...
Ne simâ-yı bedr gibi bir cemalin var,
Ne de güneş gibi münevver gülüşlerin...
Ne dürdane misali parlak dişlerin var,
Ne de âhım şahım bir güzelliğin...

Lakin kalbim sevmişse seni,
Elbet vardır bir bildiği.

Belki,
Gönülden gönüle süzülen güzelliğini,
Ellerin kirli ellerinden duru kalmış kalbini,
Ahlâkının özünde duran cümle faziletini
Ya da asaletini
Görmüştür.

Belki de,
İçinin temizliğini, fıtratının güzelliğini,
Hâlinin çocuksu kalmış masumiyetini,
Ruhunda saklanan zerafet timsali inceliğini
Ya da sendeki asıl seni
Görmüştür.