Gazel
(Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilün)
Nâz ü şîveyle nigâh eyler o yâr, âteş yakar
Her bakış bin derd olur kalbe, gönül dâim yanar
Zülfü gerdânında bir sevdâlı rüzgâr esmesin
Yüzünü görse güneş, nûr-ı cemâle şaşar
Gülşen-i hüsnünde cân mülkünü verdim ben sana
Bülbül oldum, tâ ezelden bu cihân aşka döner
Âb-ı Kevser'den mi süzülmüş o leb, şüphem budur
Susuz kalmış dudaklar, bir damla şebnem arar
Sanma ki bîgâneyim ben bu cefâ-keş âleme
Her gelen mihnetle geldi, her giden hüsranla gider.
Hançer-i hicrân ile kesme ümîdim bendelikten
Vuslatın hayâli dahi bu teni hayy eyler, yaşar
Turhal'ım der, bezm-i aşkın sırrına vâkıf gönül
Sende buldu dermanını, senle bu gam son bulur.
Kayıt Tarihi : 18.10.2025 22:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!